………………….Samen met docenten en leerlingen heb ik de laatste dagen geluisterd naar hun warme en vrolijke verhalen over haar. En dat waren er vele! Bergen verhalen hadden ze, over waar Ysabelle bij betrokken was, wat ze allemaal heeft uitgespookt, op welke manieren ze docenten- lachend en wel- soms tot wanhoop kon drijven. Door bijvoorbeeld het eerste schooljaar( als volkomen vanzelfsprekend)zonder papier en zonder boek in de les te verschijnen, want waar had je dat voor nodig? Of .. door tijdens een kamp….vrolijk in schitterende uitgaanskleding in plaats van het gebruikelijke vrijetijdstenue…een tent mee te willen opzetten. En toch….niemand kon echt boos op haar worden. Een sprankelende charme van nature, moet je denk ik zoiets noemen, maar ook een onbekommerde flair en lef horen daarbij. Die flair en lef had ze zelf in overvloed, maar deelde die ook graag uit. Een heel mooi voorbeeld is mij bijgebleven. Eén van haar klasgenoten gaf spontaan in het gezelschap toe, dat hij als een stil, teruggetrokken jong mens zijn opleiding was gestart. Als iemand, die het moeilijk vond om zijn ‘zegje’ te doen. Ysabelle heeft hem geleerd niet langer stil in een hoekje te kruipen: ze heeft hem geleerd voor zijn mening uit te komen. Mee te doen met anderen en zich te laten horen. Een ander beaamde dat direct: je terugtrekken, niet meedoen, je afzonderen, dat was er niet bij met Ysabelle in de buurt! Zij sleepte iedereen mee. Zelfs als iemand ergens bang voor was. Ze stimuleerde haar leeftijdsgenoten en daagde hen op een gezonde manier uit, zodat anderen groeiden in hun persoonlijkheid. Eén van haar klasgenoten bracht dat op schitterend onder woorden: ‘Ysabelle was eigenlijk de lijm van de klas. Ze plakte ons allemaal aan elkaar vast. Ze duldde geen bij elkaar klittende, aparte eilandjes, maar maakte van onze klas een echte eenheid! Als je op 19jarige leeftijd dát bij leeftijdsgenoten voor elkaar krijgt, dan heb je iets om trots op te zijn: karakter en klasse! Kortom een dochter om enorm trots op te zijn. We zullen deze sprankelende wervelwind op school missen als geen ander: Onze Ysabelle, die alles van de positieve kant bekeek, en….nergens gevaar inzag…. Zij was er klaar voor om van onze wereld iets mooi te maken en het is afschuwelijk te moeten stellen dat deze wereld nog niet klaar was voor haar…! Uit afscheidswoord namens de studenten en docenten van het Clingel College, Breda.