Als je hoort dat iemand een groot verlies ten deel valt is over het algemeen de reactie: ”O wat erg voor je” en “als we iets kunnen doen?” Dat is natuurlijk wel goed gemeend maar je blijft altijd “buitenstaander” voor de echte emoties. Maar nu we hebben het boek hebben gelezen is er iets veranderd. Nu is er zowaar een besef ontwaakt waarin de hevigheid van jullie verdriet begint door te dringen. Jullie blijven in onze gedachten
Roosje en Peter Coster